جرم کشتن پدر توسط فرزند

جرم کشتن پدر توسط فرزند، یکی از هولناک ترین و ناپسندترین اعمالی است که در جوامع انسانی رخ می دهد و از دیرباز در فرهنگ ها و نظام های حقوقی مختلف با شدیدترین محکومیت ها و مجازات ها مواجه بوده است. این عمل نه تنها بنیان خانواده را متزلزل می سازد، بلکه در بسیاری از مذاهب، از جمله اسلام، به عنوان گناهی کبیره و نابخشودنی شناخته می شود. در قوانین جمهوری اسلامی ایران، ابعاد حقوقی و فقهی این جرم با دقت ویژه ای بررسی شده و مجازات های سنگینی برای آن در نظر گرفته شده است تا حرمت و جایگاه والدین حفظ گردد و نظم عمومی جامعه مورد تعرض قرار نگیرد.

حرمت و جایگاه پدر در خانواده، ستونی از ارزش های اخلاقی و اجتماعی محسوب می شود. نگاه فقهی و حقوقی به این جرم، حساسیت آن را دوچندان می کند و از این رو، بررسی دقیق ارکان، انواع و تبعات حقوقی آن برای درک عمق فاجعه بار این اقدام و تأثیرات گسترده اش بر فرد، خانواده و جامعه ضروری به نظر می رسد. این مقاله با هدف روشن ساختن ابعاد مختلف جرم کشتن پدر توسط فرزند، به تفصیل به انواع قتل در قانون مجازات اسلامی و مجازات های متناسب با هر یک می پردازد و تفاوت های حقوقی آن را با سایر قتل های خانوادگی تشریح می کند.

انواع قتل در قانون مجازات اسلامی

پیش از ورود به جزئیات جرم کشتن پدر توسط فرزند، لازم است تا با انواع قتل در نظام حقوقی ایران آشنا شویم. قانون مجازات اسلامی قتل را بر اساس قصد و نیت مرتکب و نحوه وقوع جرم، به سه دسته اصلی تقسیم می کند که هر یک مجازات خاص خود را دارد. شناخت این دسته بندی برای درک صحیح مجازات های مربوط به قتل والدین توسط فرزند، از اهمیت بالایی برخوردار است.

قتل عمد: ارکان و تعریف

قتل عمد، شدیدترین نوع قتل محسوب می شود و زمانی محقق می گردد که مرتکب با قصد قبلی و آگاهی کامل، عملی را انجام دهد که نوعاً کشنده است یا با علم به کشنده بودن عملش، قصد سلب حیات دیگری را داشته باشد. ارکان اصلی قتل عمد عبارتند از:

• قصد فعل: مرتکب عمداً عملی را انجام دهد که منجر به فوت شود. برای مثال، استفاده از چاقو یا شلیک اسلحه.
• قصد نتیجه: مرتکب قصد کشتن مجنی علیه را داشته باشد. یعنی از ابتدا با نیت سلب حیات اقدام کند.
• نوع عمل: عملی که مرتکب انجام می دهد، نوعاً کشنده باشد (مانند شلیک گلوله به سر) یا در مورد شخص خاصی (به دلیل بیماری، ضعف جسمانی) با علم به کشنده بودن، آن عمل را انجام دهد.

این نوع قتل، با توجه به عنصر روانی قوی و اراده مجرمانه برای سلب حیات، سخت ترین مجازات ها را در پی دارد.

قتل شبه عمد: تعریف و ارکان

قتل شبه عمد، به قتلی گفته می شود که در آن مرتکب قصد فعل مجرمانه را دارد، اما قصد نتیجه (کشتن) را ندارد. به عبارت دیگر، او نمی خواهد کسی را بکشد، اما عملی را انجام می دهد که ناخواسته منجر به فوت می شود. ارکان قتل شبه عمد شامل موارد زیر است:

• قصد فعل: مرتکب قصد انجام عملی را دارد، اما این قصد به قصد کشتن منجر نمی شود. مثلاً فردی قصد تنبیه یا درگیری فیزیکی دارد، اما نمی خواهد طرف مقابل را بکشد.
• عدم قصد نتیجه: مرتکب قصد سلب حیات مجنی علیه را ندارد. فوت، نتیجه ای غیرقابل پیش بینی یا خارج از قصد او بوده است.
• جهل به موضوع: ممکن است مرتکب به موضوع یا شرایط خاصی جهل داشته باشد که منجر به فوت شود. برای مثال، راننده ای که بدون توجه، از چراغ قرمز عبور می کند و باعث تصادف منجر به فوت می شود، قصد کشتن عابر را نداشته، اما به دلیل بی احتیاطی مرتکب قتل شبه عمد شده است.

مجازات قتل شبه عمد، معمولاً پرداخت دیه است.

قتل خطای محض: تعریف و ارکان

قتل خطای محض، سبک ترین نوع قتل از نظر شدت عنصر روانی است. در این نوع قتل، نه قصد فعل مجرمانه وجود دارد و نه قصد نتیجه. به عبارت دیگر، مرتکب هیچ قصدی برای انجام عملی که منجر به فوت شود ندارد و فوت کاملاً به صورت ناخواسته و بدون اراده قبلی اتفاق می افتد. ارکان قتل خطای محض عبارتند از:

• عدم قصد فعل: مرتکب هیچ قصدی برای انجام عملی بر روی مجنی علیه ندارد.
• عدم قصد نتیجه: مرتکب هیچ قصدی برای سلب حیات مجنی علیه ندارد.
• وقوع حادثه ناخواسته: فوت کاملاً به صورت اتفاقی و بدون اراده مرتکب رخ می دهد. مثالی رایج از قتل خطای محض می تواند پرتاب سنگی به سوی پرنده ای باشد که به اشتباه به انسانی برخورد کرده و منجر به فوت او شود.

در قتل خطای محض، مجازات معمولاً پرداخت دیه است که در برخی موارد توسط عاقله (بستگان ذکور نسبی مرتکب از طرف پدر) پرداخت می شود.

بررسی جرم کشتن پدر توسط فرزند و مجازات آن در قانون

وقوع جرم کشتن پدر توسط فرزند، از جمله جرایم هولناکی است که عواقب حقوقی و اجتماعی سنگینی را به همراه دارد. قانون گذار در ایران، با توجه به جایگاه و حرمت پدر در فقه اسلامی و قوانین مدنی، مجازات های جدی برای این عمل در نظر گرفته است که بسته به نوع قتل (عمد، شبه عمد یا خطای محض)، متفاوت خواهد بود.

الف) قتل عمد پدر توسط فرزند

اگر فرزندی با قصد و نیت قبلی اقدام به کشتن پدر خود کند، این عمل در نظام حقوقی ایران به عنوان قتل عمد شناخته می شود و مجازات بسیار سختی برای آن پیش بینی شده است. این جرم نه تنها به دلیل سلب حیات یک انسان، بلکه به دلیل شکستن حرمت پدر و پیوندهای خانوادگی، با واکنش شدید قانونی مواجه می شود.

مجازات اصلی: قصاص نفس

مجازات اصلی قتل عمد پدر توسط فرزند، طبق ماده ۳۸۱ قانون مجازات اسلامی، قصاص نفس است. قصاص در فقه اسلامی و قوانین ایران، به معنای تلافی همان جنایت است که به جان یا اعضای بدن وارد شده است. در مورد قتل عمد، قصاص نفس، یعنی اعدام قاتل. این مجازات با درخواست و اجازه «ولی دم» اجرا می شود.

«ولی دم» در این بستر، به معنای صاحبان حق قصاص هستند. نکته حائز اهمیت این است که فرزندی که مرتکب قتل پدر شده است، به دلیل ارتکاب این جرم، خود نمی تواند «ولی دم» مقتول محسوب شود و حق قصاص را نخواهد داشت. حق قصاص به سایر اولیای دم مقتول، از جمله مادر، پدربزرگ پدری، و سایر فرزندان و وارثان (مانند خواهر و برادر قاتل) تعلق می گیرد. این اولیای دم هستند که می توانند اجرای قصاص را تقاضا کنند یا از آن در قبال دیه یا بدون آن، گذشت نمایند.

شرایط اجرای قصاص و نقش اولیای دم

برای اجرای قصاص، تمامی اولیای دم باید بر آن اتفاق نظر داشته باشند. اگر حتی یکی از اولیای دم از حق خود گذشت کند یا به دریافت دیه رضایت دهد، حکم قصاص نفس به طور کامل ساقط نمی شود اما اجرای آن با مشکل مواجه می گردد. در این صورت، سایر اولیای دم که خواهان قصاص هستند، می توانند سهم دیه اولیای دمی که گذشت کرده اند را به قاتل پرداخت کنند تا قصاص اجرا شود.

موارد سقوط، تبدیل یا تخفیف قصاص

هرچند مجازات اصلی قتل عمد پدر توسط فرزند، قصاص نفس است، اما مواردی وجود دارد که می تواند منجر به سقوط، تبدیل یا تخفیف این مجازات شود:

• رضایت اولیای دم (بخشش): اگر تمامی اولیای دم از حق قصاص خود گذشت کرده و قاتل را ببخشند، حکم قصاص ساقط می شود. این بخشش می تواند مشروط به دریافت دیه یا بدون هیچ عوضی باشد.
• پرداخت دیه: اولیای دم می توانند به جای قصاص، با توافق، دیه کامل را از فرزند قاتل دریافت کنند. در این صورت نیز حکم قصاص تبدیل به پرداخت دیه می شود.
• عفو رهبری: در موارد بسیار خاص و با تشخیص و حکم رهبری جمهوری اسلامی ایران، ممکن است مجازات قصاص مورد عفو قرار گیرد.

مجازات تکمیلی/جانبی: حبس تعزیری

حتی در صورت سقوط قصاص به دلیل رضایت اولیای دم یا پرداخت دیه، جرم کشتن پدر توسط فرزند همچنان یک جرم عمومی محسوب می شود که نظم جامعه را مختل کرده است. از این رو، طبق ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی، در صورتی که قاتل به هر دلیلی قصاص نشود (مانند رضایت اولیای دم یا گذشت)، اما این عمل باعث اخلال در نظم عمومی، تجری مرتکب یا دیگران شود، دادگاه می تواند او را به حبس تعزیری از سه تا ده سال محکوم کند. هدف از این حبس تعزیری، بازدارندگی و جلوگیری از تکرار چنین جرایمی در جامعه است.

ب) قتل شبه عمد پدر توسط فرزند

در مواردی که فرزندی مرتکب قتل شبه عمد پدر خود شود، یعنی قصد کشتن پدر را نداشته باشد اما به دلیل بی احتیاطی، بی مبالاتی، عدم مهارت یا جهل به موضوع، عملی را انجام دهد که ناخواسته منجر به فوت پدر گردد، مجازات متفاوتی برای او در نظر گرفته می شود.

برای مثال، اگر در یک درگیری فیزیکی بین فرزند و پدر، بدون اینکه فرزند قصد سلب حیات پدر را داشته باشد، ضربه ای وارد شود که به دلیل شرایط خاص پدر (مانند بیماری زمینه ای یا کهولت سن) منجر به فوت او شود، این مورد می تواند مصداق قتل شبه عمد باشد. در چنین حالتی، مجازات اصلی، پرداخت دیه کامل است. دیه، مبلغی مالی است که برای جبران خسارت جانی پرداخت می شود و مسئولیت پرداخت آن بر عهده فرزند قاتل خواهد بود و به اولیای دم پدر مقتول پرداخت می شود.

ج) قتل خطای محض پدر توسط فرزند

قتل خطای محض پدر توسط فرزند، زمانی رخ می دهد که فرزند نه قصد انجام فعلی بر روی پدر را داشته باشد و نه قصد کشتن او را. این اتفاق کاملاً به صورت ناخواسته و تصادفی رخ می دهد.

به عنوان مثال، فرض بر این است که فرزندی در حال انجام فعالیتی است و ابزاری از دستش رها می شود یا سنگی را پرتاب می کند که کاملاً ناخواسته و بدون هیچ قصدی به پدرش برخورد کرده و منجر به فوت او می شود. در این حالت، مجازات، پرداخت دیه کامل به اولیای دم است. در قتل خطای محض، مسئولیت پرداخت دیه بر عهده «عاقله» (بستگان ذکور نسبی مرتکب از طرف پدر، به استثنای خود قاتل) است. مفهوم عاقله، تلاشی برای توزیع بار مسئولیت در میان خویشاوندان در موارد خطای محض است، اگرچه در برخی شرایط خود قاتل مسئول پرداخت دیه خواهد بود.

تفاوت های بنیادین: قتل پدر توسط فرزند و قتل فرزند توسط پدر

یکی از نکات بسیار مهم و حساس در نظام حقوقی ایران، تفاوت آشکار در مجازات قتل پدر توسط فرزند و قتل فرزند توسط پدر است. این تفاوت، ریشه در مبانی فقهی و اصول خاص قانون مجازات اسلامی دارد و در ماده ۲۲۰ این قانون به صراحت بیان شده است.

بر اساس ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی، اگر پدر یا جد پدری فرزند خود را به قتل برسانند، قصاص نمی شوند. به عبارت دیگر، پدر یا پدربزرگ پدری که مرتکب قتل عمد فرزند خود شده است، به اعدام محکوم نخواهد شد. در عوض، مجازات او شامل پرداخت دیه به سایر ورثه مقتول و همچنین مجازات تعزیری (حبس) است که معمولاً بین سه تا ده سال در نظر گرفته می شود. این معافیت از قصاص، تنها برای پدر و جد پدری است و شامل مادر یا سایر بستگان نمی شود.

در مقابل، همان طور که پیش تر نیز اشاره شد، برای فرزند در جرم کشتن پدر توسط فرزند، چنین معافیتی وجود ندارد. فرزند قاتل، در صورت ارتکاب قتل عمد پدر، مشمول مجازات قصاص نفس خواهد شد. این تفاوت در مجازات، به روشنی بر اهمیت و جایگاه خاص پدر در نظام حقوقی ایران تأکید دارد و ریشه در احکام فقهی اسلام دارد که به ولی قهری (پدر و جد پدری) اختیارات و جایگاهی ویژه اعطا کرده است.

دلایل فقهی و حقوقی این تفاوت را می توان در موارد زیر جستجو کرد:

• ولایت قهری: در فقه اسلامی، پدر و جد پدری دارای ولایت قهری بر فرزندان خود هستند. این ولایت، مسئولیت های سنگینی را نیز برای آنها در قبال تربیت و سرپرستی فرزندان به همراه دارد. این ولایت در برخی تفسیرها به گونه ای دیده شده که پدر یا جد پدری را از قصاص در صورت قتل فرزند خود معاف می دارد.
• حرمت پدر: در متون دینی و شرعی، احترام به پدر و مادر جایگاهی بسیار بالا دارد. جرم کشتن پدر توسط فرزند، به دلیل نقض آشکار این حرمت، با شدیدترین مجازات ها روبه رو می شود.
• نظم عمومی و بازدارندگی: معافیت پدر از قصاص در قبال قتل فرزند، ممکن است با هدف حفظ کیان خانواده و جلوگیری از هرج و مرج بیشتر در موارد نزاع خانوادگی باشد. اما عدم معافیت فرزند، به دلیل جلوگیری از جسارت و بی حرمتی به جایگاه والدین و اخلال در نظم جامعه، کاملاً ضروری تلقی می شود.

این تفاوت بنیادین در مجازات، نشانگر رویکرد خاص قانون گذار به جایگاه والدین و فرزندان در نظام حقوقی ایران است و پیامدهای عمیق فقهی و اجتماعی دارد.

آثار و تبعات حقوقی جانبی جرم کشتن پدر توسط فرزند

جرم کشتن پدر توسط فرزند، علاوه بر مجازات اصلی (قصاص، دیه یا حبس)، آثار و تبعات حقوقی جانبی دیگری نیز به همراه دارد که می تواند زندگی فرزند قاتل و سایر اعضای خانواده را تحت تأثیر قرار دهد. این تبعات، عمدتاً در حوزه ارث و حقوق اولیای دم قابل بررسی است.

محرومیت از ارث

یکی از مهم ترین و شناخته شده ترین تبعات حقوقی قتل پدر توسط فرزند، محرومیت فرزند قاتل از ارث پدر مقتول است. این موضوع به صراحت در ماده ۸۸۰ قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران بیان شده است که «قتل از موانع ارث است». بر این اساس، اگر فرزندی پدر خود را عمداً به قتل برساند، از تمامی اموال و دارایی های او (اعم از عین یا منفعت) محروم خواهد شد و هیچ سهمی از ارث نخواهد برد. این قانون با هدف جلوگیری از انگیزه های مالی در ارتکاب قتل و همچنین مجازات معنوی قاتل وضع شده است.

نحوه تعلق ارث و دیه در صورت محرومیت فرزند قاتل

در صورت محرومیت فرزند قاتل از ارث، سهم او به سایر ورثه طبقه او یا طبقه بعدی تعلق می گیرد. به عنوان مثال، اگر فرزند قاتل تنها فرزند مقتول باشد و همسر مقتول نیز در قید حیات باشد، سهم الارثی که باید به فرزند می رسید، به سایر ورثه (مثلاً همسر و اگر نباشند به طبقات بعدی مثل پدر و مادر مقتول یا برادر و خواهر او) می رسد. در مورد دیه نیز، اگر حکمی به پرداخت دیه صادر شود و فرزند قاتل نیز در میان اولیای دم باشد، او از دریافت سهم دیه محروم خواهد شد و سهم او به سایر اولیای دم می رسد. اگر تنها وارث مقتول، فرزند قاتل باشد، در این صورت دیه به بیت المال تعلق می گیرد، زیرا کسی برای دریافت آن وجود ندارد.

حق قصاص سایر اولیای دم

همان طور که قبلاً اشاره شد، فرزند قاتل به دلیل ارتکاب جرم، از حق «ولی دم» بودن محروم می شود. این بدان معناست که حق تقاضای قصاص یا حتی گذشت، به سایر اولیای دم مقتول تعلق می گیرد. این افراد معمولاً شامل:

• مادر مقتول: در صورتی که در قید حیات باشد، یکی از ولی دم های اصلی است.
• سایر فرزندان مقتول (خواهر و برادر قاتل): اگر مقتول فرزندان دیگری داشته باشد، آنها نیز جزو اولیای دم محسوب می شوند و حق قصاص یا گذشت دارند.
• جد پدری مقتول: در صورت عدم وجود فرزندان یا مادر، جد پدری نیز می تواند ولی دم باشد.

این اولیای دم می توانند به صورت جمعی تصمیم به قصاص، گذشت یا مطالبه دیه بگیرند. اگر برخی از آنها خواهان قصاص و برخی دیگر خواهان دیه یا گذشت باشند، شرایط پیچیده تر می شود و معمولاً اولیای دمی که خواهان قصاص هستند، باید سهم دیه کسانی را که گذشت کرده اند، پرداخت کنند.

این تبعات جانبی، اهمیت و حساسیت حقوقی جرم کشتن پدر توسط فرزند را دوچندان می کند و نشان می دهد که این عمل، تنها به سلب حیات یک فرد محدود نمی شود، بلکه ساختار حقوقی و اجتماعی خانواده را نیز تحت تأثیر قرار می دهد.

عوامل مؤثر در وقوع جرم کشتن پدر توسط فرزند (بدون توجیه جرم)

اگرچه هیچ دلیل و انگیزه ای نمی تواند جرم کشتن پدر توسط فرزند را توجیه کند، اما بررسی عوامل روانشناختی، اجتماعی و اقتصادی که ممکن است در وقوع چنین فجایعی نقش داشته باشند، برای فهم بهتر پدیده و تلاش در جهت پیشگیری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این عوامل، پیچیده و چندوجهی هستند و اغلب به صورت ترکیبی عمل می کنند و زمینه های آسیب پذیری را در خانواده ها ایجاد می کنند.

برخی از عوامل مهم و تأثیرگذار عبارتند از:

• اختلافات شدید خانوادگی: درگیری ها و نزاع های مزمن در خانواده، به خصوص زمانی که با خشونت کلامی یا فیزیکی همراه باشد، می تواند منجر به انباشت کینه و خشم شود و در نهایت به یک بحران غیرقابل کنترل بدل گردد.
• اعتیاد: اعتیاد به مواد مخدر یا الکل، هم در پدر و هم در فرزند، می تواند قوه تعقل را تضعیف کرده، خشونت را تشدید نماید و زمینه ساز تصمیمات ناگهانی و فاجعه بار شود. مشکلات مالی ناشی از اعتیاد نیز می تواند به درگیری ها دامن بزند.
• فقر اقتصادی: فشارهای شدید مالی، بیکاری، و عدم توانایی در تأمین نیازهای اولیه زندگی، می تواند استرس و تنش را در خانواده به شدت افزایش دهد. این فشارها گاهی به حدی می رسد که آستانه تحمل افراد را کاهش داده و منجر به رفتارهای پرخاشگرانه و خشونت آمیز می شود.
• بیماری های روانی: ابتلا به بیماری های روانی جدی مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، افسردگی حاد یا اختلالات شخصیت، می تواند درک فرد از واقعیت را تغییر داده و او را به انجام اعمالی سوق دهد که در حالت عادی هرگز مرتکب نمی شود. عدم تشخیص و درمان به موقع این بیماری ها، خطرات را تشدید می کند.
• خشونت خانگی: قرار گرفتن طولانی مدت فرزندان در معرض خشونت فیزیکی یا روانی از سوی پدر (یا سایر اعضای خانواده)، می تواند به یک چرخه معیوب خشونت دامن بزند. فرزندی که خود قربانی خشونت بوده، ممکن است در نهایت به عامل خشونت تبدیل شود.
• مسائل ناموسی: در برخی جوامع، مسائل مربوط به آبرو یا ناموس می تواند به بهانه ای برای ارتکاب جرایم خشونت بار، از جمله قتل های خانوادگی، تبدیل شود. اگرچه این توجیهات هیچ اعتبار حقوقی و اخلاقی ندارند.
• تأثیرات محیطی و اجتماعی: زندگی در محیط های پرخطر، دسترسی آسان به سلاح، و تماشای خشونت در رسانه ها، می تواند به عادی سازی خشونت کمک کند و در افراد مستعد، احتمال ارتکاب جرم را افزایش دهد.

شناخت این عوامل، به هیچ وجه به معنای توجیه جرم کشتن پدر توسط فرزند نیست، بلکه تلاشی است برای درک پیچیدگی های انسانی و اجتماعی که در پس این فجایع قرار دارند. هدف نهایی، تأکید بر اهمیت پیشگیری، گسترش فرهنگ مشاوره و حمایت های روانشناختی و اجتماعی برای خانواده های در معرض خطر است تا از وقوع چنین حوادث تلخی جلوگیری شود.

نتیجه گیری

جرم کشتن پدر توسط فرزند، از جمله جرایم هولناک و نادری است که در هر جامعه ای رخ می دهد و از نظر حقوقی، فقهی و اجتماعی پیامدهای بسیار سنگینی به دنبال دارد. در قوانین جمهوری اسلامی ایران، به دلیل جایگاه ویژه و حرمت پدر، مجازات این عمل در صورت عمدی بودن، قصاص نفس است، مگر اینکه اولیای دم رضایت دهند یا دیه دریافت کنند. این در حالی است که پدر یا جد پدری در صورت قتل فرزند خود، از قصاص معاف هستند و تنها به پرداخت دیه و حبس تعزیری محکوم می شوند که نشان دهنده تفاوت های بنیادین در رویکرد قانون گذار به این دو وضعیت است.

علاوه بر مجازات های اصلی، تبعات حقوقی جانبی مانند محرومیت فرزند قاتل از ارث، حق قصاص سایر اولیای دم، و مجازات های تعزیری، این جرم را از ابعاد مختلف تحت تأثیر قرار می دهد. عوامل متعددی از جمله اختلافات خانوادگی شدید، اعتیاد، فقر اقتصادی، بیماری های روانی و خشونت خانگی می توانند در بروز چنین فجایعی نقش داشته باشند، اگرچه هیچ یک از این عوامل نمی تواند توجیه کننده ارتکاب جرم باشد.

درک ابعاد حقوقی و فقهی این جرم برای تمامی افراد، به ویژه کسانی که به نحوی با پرونده های این چنینی درگیر هستند، دانشجویان حقوق و متخصصان، از اهمیت بالایی برخوردار است. نظام حقوقی ایران با جدیت به این مسئله می پردازد تا حرمت والدین را حفظ کرده و نظم و امنیت جامعه را تضمین نماید. در مواجهه با چنین پرونده هایی، دریافت مشاوره حقوقی تخصصی از وکلا و کارشناسان حقوقی می تواند راهگشا باشد تا تمامی جوانب قانونی به درستی در نظر گرفته شود و عدالت به بهترین شکل ممکن اجرا گردد.