نحوه وصیت نامه نوشتن

وصیت نامه، سندی است که به انسان اجازه می دهد اراده و خواسته های خود را برای دوران پس از حیاتش مکتوب کند، و به این ترتیب، اطمینان حاصل شود که اموال و مسئولیت ها دقیقاً مطابق میل وی به سرانجام می رسند. نوشتن وصیت نامه، فراتر از یک اقدام قانونی، نشانه ای از مسئولیت پذیری و توجه به آینده عزیزان است، و می تواند از بروز بسیاری از اختلافات خانوادگی جلوگیری کند و آرامش خاطر را برای همگان به ارمغان آورد.

چرا وصیت نامه، پیوندی عمیق با آرامش خاطر دارد؟ (اهمیت و ضرورت وصیت نامه)

همه ما می دانیم که زندگی مجموعه ای از تصمیمات است؛ تصمیماتی که نه تنها بر لحظه حال، بلکه بر آینده نیز تأثیر می گذارند. در میان این تصمیمات، برخی از آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردارند، زیرا پس از ما نیز همچنان جاری و ساری خواهند بود. وصیت نامه، یکی از همین اسناد حیاتی است که به فرد قدرت می دهد تا ردپای خواسته هایش را حتی پس از عبور از مرزهای زندگی دنیوی، در این جهان باقی بگذارد. تصور کنید آرامشی که از دانستن این نکته حاصل می شود که پس از شما، هیچ ابهامی در مورد تقسیم اموالتان، یا سرنوشت عزیزان و مسئولیت هایتان وجود نخواهد داشت. این حس اطمینان، موهبتی است که وصیت نامه به ارمغان می آورد و از بروز ناهماهنگی ها و دلخوری ها در میان بازماندگان جلوگیری می کند.

تعریف حقوقی وصیت و نگاهی به کاربردهای آن

در نظام حقوقی ایران، وصیت نامه یک سند رسمی یا عادی است که بر اساس آن، شخصی (موصی) برای دوران پس از فوت خود، در مورد اموال یا انجام اموری خاص، دستوراتی را تعیین می کند. این تعریف ریشه در ماده 825 قانون مدنی دارد که وصیت را به دو نوع تملیکی و عهدی تقسیم می کند. کاربرد وصیت نامه صرفاً به تقسیم ارث محدود نمی شود؛ این سند به فرد امکان می دهد تا در مورد سرپرستی فرزندان صغیر، ادای دیون و بدهی ها، انجام امور خیریه، تعیین نحوه برگزاری مراسم یا حتی بخشش اعضای بدن، تصمیم گیری کند. این سند، پل ارتباطی محکم و قانونی بین اراده شخص در زمان حیات و اجرای آن پس از فوت است و به او امکان می دهد که نه تنها اموال، بلکه ارزش ها و دغدغه هایش را نیز به نسل های بعدی منتقل کند.

ارکان کلیدی وصیت نامه: بازیگران اصلی این داستان

هر وصیت نامه ای، همانند یک داستان، شخصیت های اصلی خود را دارد که هر یک نقشی حیاتی در اعتبار و اجرای آن ایفا می کنند. شناخت این ارکان، کلید تنظیم یک وصیت نامه قوی و بی نقص است:

• موصی (وصیت کننده): او همان نگارنده داستان است؛ کسی که با اراده ای آزاد و ذهنی روشن، خواسته هایش را برای پس از خود مکتوب می کند. اهلیت و سلامت عقل او در زمان نگارش وصیت نامه، از مهم ترین شروط اعتبار آن است.
• موصی له (کسی که به نفع او وصیت شده): این شخصیت، فرد یا نهادی است که از وصیت موصی بهره مند می شود، خواه دریافت کننده مالی باشد یا مقصدی برای انجام کار خیریه. موصی له باید زنده باشد یا امکان وجود آن در آینده نزدیک وجود داشته باشد.
• موصی به (موضوع وصیت): این رکن، همان محتوای اصلی وصیت نامه است؛ یعنی مال یا عملی که مورد وصیت قرار گرفته است. موصی به باید مشخص و قابل تملیک باشد و موصی در آن اختیار تصرف داشته باشد.
• وصی (اجراکننده وصیت): وصی، امین موصی و مجری خواسته های اوست. فردی قابل اعتماد که مسئولیت اجرای مفاد وصیت نامه، از جمله تقسیم اموال یا انجام تعهدات را بر عهده می گیرد. انتخاب وصی صالح، تضمین کننده اجرای دقیق وصیت است.
• ناظر (نظارت کننده بر وصی): گاهی اوقات موصی برای اطمینان بیشتر، فردی را به عنوان ناظر بر اعمال وصی تعیین می کند. ناظر نقش دیده بان را دارد و می تواند بر حسن اجرای وظایف وصی نظارت کند. البته تعیین ناظر اختیاری است.

انواع وصیت نامه بر اساس محتوا: تملیک یا عهد؟

وصیت نامه ها از نظر محتوا به دو دسته اصلی تقسیم می شوند که هر یک هدف و کارکرد متفاوتی دارند و فرد می تواند بر اساس نیاز و خواسته اش، یکی یا هر دو نوع را در وصیت نامه خود بگنجاند.

وصیت نامه تملیکی: بخشیدن از سر مهر

وصیت نامه تملیکی، همان طور که از نامش پیداست، به معنای انتقال مالکیت بخشی از اموال یا منافع آن ها به شخص دیگری است که پس از فوت موصی محقق می شود. ماده 826 قانون مدنی به صراحت بیان می دارد: وصیت تملیکی عبارت است از اینکه کسی عین یا منفعتی را از مال خود برای زمان بعد از فوتش به دیگری مجاناً تملیک کند.

تصور کنید که فردی یک آپارتمان مشخص، یا سهمی از سود یک باغ، یا حتی مبلغی پول را به یکی از عزیزانش یا یک موسسه خیریه وصیت می کند. این وصیت بلافاصله پس از فوت موصی، اثر حقوقی خود را نشان می دهد، البته به شرطی که گیرنده (موصی له) آن را قبول کند. در واقع، وصیت نامه تملیکی فرصتی است برای بخشیدن و جاودانه ساختن یاد و محبت از طریق اموال.

وصیت نامه عهدی: سپرده ای برای انجام وظایف

وصیت نامه عهدی، بیشتر جنبه مسئولیت پذیری و تعهد دارد. در این نوع وصیت، موصی یک یا چند نفر را مسئول انجام امور خاصی می کند. این امور می تواند از پرداخت بدهی ها و انجام عبادات قضا شده تا تعیین سرپرستی فرزندان یا نظارت بر یک پروژه خیریه باشد. ماده 826 قانون مدنی در ادامه تعریف وصیت تملیکی، وصیت عهدی را اینگونه تعریف می کند: و وصیت عهدی عبارت است از اینکه شخصی یک یا چند نفر را برای انجام امر یا اموری یا تصرفات دیگری مأمور می نماید.

به عنوان مثال، پدری ممکن است وصی خود را مسئول اداره و رشد اموال فرزندان صغیرش تا رسیدن به سن قانونی کند، یا فردی وصی خود را مکلف به پرداخت دیون معین یا انجام مراسم خاصی پس از فوتش کند. وصیت نامه عهدی، بستری فراهم می آورد تا فرد بتواند اطمینان یابد که تعهدات و دغدغه هایش پس از او نیز به خوبی مدیریت و اجرا خواهند شد و این خود، آرامش خاطری بی بدیل به همراه دارد.

گام به گام تا نگارش وصیت نامه ای معتبر: سه مسیر متفاوت

برای مکتوب کردن خواسته ها و اطمینان از اعتبار حقوقی آن ها، سه مسیر اصلی پیش روی موصی قرار دارد: وصیت نامه خودنوشت، سری و رسمی. هر یک از این روش ها ویژگی ها، مزایا و معایب خاص خود را دارند که انتخاب آن ها به شرایط فردی و میزان اطمینان طلبی موصی بستگی دارد. بیایید هر یک از این مسیرها را دقیق تر بررسی کنیم تا راهی متناسب با اهداف خود پیدا کنید.

وصیت نامه خودنوشت: بازتاب اراده در خط شما

وصیت نامه خودنوشت، یا همان وصیت نامه عادی، ساده ترین و در دسترس ترین روش برای نگارش وصیت است. این نوع وصیت نامه، کاملاً بیانگر اراده شخصی موصی در لحظه نگارش است، اما برای آنکه اعتبار قانونی داشته باشد، باید سه شرط اساسی رعایت شود:

1. تمام آن به خط موصی باشد: یعنی هیچ بخش از وصیت نامه، حتی تاریخ آن، نباید توسط شخص دیگری نوشته شده باشد.
2. تاریخ دقیق (روز، ماه و سال) به خط موصی در آن قید شود: این شرط به منظور جلوگیری از ابهامات در خصوص تقدم و تأخر وصیت نامه ها در صورت وجود چندین وصیت نامه از یک فرد است.
3. به امضای موصی رسیده باشد: امضا نشان دهنده تأیید نهایی موصی بر محتوای وصیت نامه است.

مزایا: سهولت و سرعت در تنظیم، عدم نیاز به مراجعه به نهادهای دولتی یا پرداخت هزینه.
معایب: وصیت نامه خودنوشت به دلیل ماهیت عادی خود، پس از فوت موصی ممکن است مورد انکار یا تردید ورثه قرار گیرد و اثبات صحت آن در دادگاه، مستلزم صرف زمان و هزینه خواهد بود. این امر می تواند به اختلافات خانوادگی دامن بزند.

سادگی در تنظیم وصیت نامه خودنوشت، گاهی چالش هایی به همراه دارد؛ اطمینان از اعتبار آن نیازمند دقت در جزئیات است و عدم رعایت کوچک ترین شروط، می تواند به ابطال آن منجر شود.

وصیت نامه سری: راز ماندگار در دل سند

وصیت نامه سری، راهکاری برای افرادی است که می خواهند محتوای وصیت نامه آن ها تا زمان فوت، محرمانه باقی بماند. این نوع وصیت نامه نیز مانند وصیت نامه خودنوشت نیازمند امضای موصی است، اما تفاوت های کلیدی دارد:

• خط موصی یا دیگری: وصیت نامه سری می تواند به خط موصی یا هر شخص دیگری نوشته شود.
• امضا: حتماً باید به امضای موصی برسد.
• امانت سپاری: پس از نگارش و امضا، باید در اداره ثبت اسناد یا دفترخانه رسمی به امانت گذاشته شود و رسیدی از آن دریافت گردد. این مرحله، اعتبار بیشتری به وصیت نامه می بخشد.

شرایط خاص: برای افراد بی سواد، امکان تنظیم وصیت نامه سری وجود ندارد. همچنین، اگر موصی قادر به صحبت نباشد (گنگ و لال)، باید تمام وصیت نامه را به خط خود نوشته و امضا کند و در حضور مسئول دفتر رسمی، بر روی پاکت وصیت نامه قید کند که این برگ وصیت نامه اوست. مسئول دفتر نیز باید این عبارت را تأیید و امضا کند.
مزایا: حفظ محرمانگی محتوای وصیت نامه تا زمان فوت و اعتبار نسبتاً بالاتر از وصیت نامه خودنوشت به دلیل ثبت و امانت سپاری.
معایب: پیچیدگی های اداری برای تنظیم و امانت سپاری، و محدودیت برای برخی افراد.

وصیت نامه رسمی: محکم ترین سنگ بنای خواسته ها

وصیت نامه رسمی، معتبرترین و خدشه ناپذیرترین نوع وصیت نامه است و به دلیل تشریفات قانونی آن، کمتر از سایر انواع وصیت نامه مورد اعتراض قرار می گیرد. این نوع وصیت نامه همانند سایر اسناد رسمی، در دفترخانه های اسناد رسمی و تحت نظارت مأمور صلاحیت دار تنظیم می شود.

مراحل تنظیم:

1. مراجعه به دفترخانه: موصی با در دست داشتن مدارک هویتی (شناسنامه و کارت ملی) و در کمال اختیار و صحت عقل، به یکی از دفاتر اسناد رسمی مراجعه می کند.
2. تنظیم توسط مأمور: مأمور دفترخانه، با توجه به خواسته های موصی، متن وصیت نامه را تنظیم می کند. در صورت نیاز به تعیین شهود، حضور آن ها نیز ضروری است.
3. امضا و ثبت: پس از تنظیم، موصی و مأمور دفترخانه، ذیل وصیت نامه را امضا و مهر یا اثر انگشت می کنند و این سند در دفاتر رسمی ثبت می شود.

مزایا: بالاترین اعتبار قانونی، غیرقابل انکار و خدشه، عدم نیاز به اثبات در دادگاه، و جلوگیری قاطع از هرگونه اختلاف و نزاع در آینده.
مدارک لازم: شناسنامه و کارت ملی موصی، و در صورت نیاز، اسناد مربوط به اموالی که مورد وصیت قرار می گیرند.
نکات مهم: اطمینان از سلامت عقل و اراده آزاد موصی در زمان تنظیم این نوع وصیت نامه از اهمیت بالایی برخوردار است.

نوع وصیت نامه	مزایا	معایب احتمالی	اعتبار قانونی
خودنوشت (عادی)	سهولت و سرعت در تنظیم، عدم نیاز به هزینه	قابلیت انکار توسط ورثه، نیاز به اثبات در دادگاه	پایین (نیاز به اثبات)
سری	حفظ محرمانگی تا زمان فوت، اعتبار بالاتر از خودنوشت	پیچیدگی های اداری، محدودیت برای بی سوادان	متوسط (امکان انکار کمتر)
رسمی (محضری)	بالاترین اعتبار قانونی، غیرقابل انکار، جلوگیری از اختلافات	نیاز به حضور در دفترخانه، صرف هزینه	بالا (غیرقابل انکار)

نکات طلایی برای وصیت نامه ای بی ابهام و دور از اختلاف

نوشتن وصیت نامه، همانند ساختن یک بنا، نیازمند دقت و توجه به جزئیات است تا استحکام لازم را داشته باشد و در برابر طوفان حوادث مقاومت کند. بسیاری از اختلافات و سردرگمی ها پس از فوت موصی، ناشی از وصیت نامه های مبهم یا ناقص است. در این بخش، به نکات حقوقی و کاربردی می پردازیم که می تواند وصیت نامه شما را به سندی محکم، واضح و عاری از هرگونه ابهام تبدیل کند.

شرایط اهلیت موصی: ذهنی روشن، اراده ای آزاد

تصور کنید که فردی در حال نوشتن مهم ترین سند زندگی اش است. آیا باید در شرایط کاملی از لحاظ روحی و جسمی باشد؟ پاسخ قطعاً مثبت است. وصیت نامه زمانی معتبر است که موصی در زمان تنظیم آن، دارای اهلیت قانونی کامل باشد. این اهلیت شامل سه شرط اصلی است:

1. عقل: موصی باید در زمان وصیت، عاقل و بالغ باشد و دچار جنون یا اختلالات حاد روانی نباشد که مانع از تشخیص او شود.
2. بلوغ: فرد باید به سن بلوغ قانونی رسیده باشد (برای پسران ۱۵ سال تمام قمری و برای دختران ۹ سال تمام قمری).
3. رشد: موصی باید قدرت تشخیص و اداره اموال خود را داشته باشد (سفاهت نداشته باشد).

وصیت شخصی که محجور (مانند دیوانه یا سفیه) است، از نظر قانونی باطل یا غیر نافذ تلقی می شود. اطمینان از صحت عقل و اراده آزاد در لحظه نگارش وصیت، ستون اصلی اعتبار آن است.

محدوده وصیت: قاعده ثلث، عدالتی دیرین

یکی از مهم ترین قواعد در نحوه وصیت نامه نوشتن، محدودیت وصیت به یک سوم (ثلث) اموال است. قانون گذار با این قاعده، سعی در ایجاد تعادل بین اراده موصی و حقوق حقه وراث دارد. ماده 843 قانون مدنی در این خصوص می گوید: وصیت به زیاده بر ثلث ترکه نافذ نیست مگر با اجازه وراث و اگر بعض از ورثه اجازه دهد فقط نسبت به سهم او نافذ است.

این بدان معناست که فرد تنها می تواند در مورد یک سوم از مجموع دارایی های خالص خود (پس از کسر بدهی ها) وصیت کند. اگر وصیت از این حد تجاوز کند، مابقی آن تنها در صورتی معتبر و قابل اجراست که ورثه پس از فوت موصی، آن را تنفیذ (اجازه) کنند. به عنوان مثال، اگر کسی وصیت کند که نصف اموالش به خیریه اهدا شود، وراث تنها مکلف به اجرای یک سوم آن هستند و برای اجرای نصف دیگر باید رضایت بدهند. محاسبه ثلث اموال بر اساس ارزش اموال در زمان فوت موصی انجام می شود و نه در زمان تنظیم وصیت نامه. این قاعده، ضمانتی برای حفظ حقوق وراث است.

محدودیت وصیت تا یک سوم (ثلث) اموال، قانونی برای حفظ حقوق وراث است و فراتر از آن نیاز به تنفیذ (اجازه) وراث بعد از فوت موصی دارد. این اصل، هم اراده موصی را محترم می شمارد و هم عدالت را میان بازماندگان برقرار می کند.

وصیت های باطل: مرزهای قانونی و اخلاقی

همان طور که اراده انسان محترم است، این اراده باید در چارچوب قانون و اخلاق قرار گیرد. برخی وصیت ها، به دلیل ماهیت خود، از نظر قانونی باطل و بی اثر هستند و حتی اگر مکتوب شوند، قابل اجرا نخواهند بود:

• وصیت به مال غیر: فرد نمی تواند در مورد مالی وصیت کند که مالک آن نیست.
• محروم کردن وراث از ارث: وصیت به محرومیت کامل یا جزئی وراث از ارث، در نظام حقوقی ایران بی اعتبار است و وراث می توانند سهم الارث قانونی خود را مطالبه کنند.
• وصیت برای امور نامشروع یا باطل: وصیت به انجام کاری که خلاف شرع یا قانون است، مانند ساخت مکانی برای قمار، باطل است.
• وصیت مبهم و نامشخص: اگر موصی به (موضوع وصیت) به قدری نامشخص باشد که قابل تشخیص و اجرا نباشد، وصیت باطل است.

راهنمای نگارش: از وضوح تا نگهداری

یک وصیت نامه خوب، سندی است که به آسانی قابل فهم باشد و جایی برای تفاسیر مختلف باقی نگذارد. برای رسیدن به چنین وضوحی، رعایت نکات زیر ضروری است:

• زبان ساده و صریح: از به کار بردن واژگان دوپهلو، اصطلاحات حقوقی پیچیده (مگر آنکه توسط متخصص تنظیم شود) و جملات مبهم پرهیز کنید. وصیت نامه باید به گونه ای نوشته شود که هر فردی با مطالعه آن، منظور شما را به روشنی درک کند.
• ذکر دقیق مشخصات: مشخصات کامل موصی له ها (نام، نام خانوادگی، شماره ملی، آدرس) و موصی به (مانند شماره پلاک ثبتی، آدرس دقیق ملک، مشخصات حساب بانکی) را با جزئیات کامل ذکر کنید تا جای هیچ تردیدی باقی نماند.
• تعیین روشن وظایف وصی: اگر وصیت عهدی دارید، وظایف و اختیارات وصی را به صورت کاملاً شفاف بیان کنید؛ مثلاً مشخص کنید که وصی دقیقاً چه اموری را و چگونه باید انجام دهد.
• به روزرسانی منظم وصیت نامه: زندگی در جریان است و اموال، روابط و شرایط تغییر می کنند. توصیه می شود وصیت نامه خود را به صورت دوره ای (مثلاً هر چند سال یک بار یا پس از تغییرات مهم زندگی) بازبینی و در صورت نیاز، آن را به روزرسانی کنید.
• محل نگهداری مطمئن: وصیت نامه سندی بسیار مهم است. آن را در محلی امن و دور از دسترس افراد سودجو نگهداری کنید و حتماً افراد مورد اعتماد (مانند وصی یا نزدیکان) را از محل نگهداری آن و نحوه دسترسی به آن مطلع سازید.

ابطال و تغییر وصیت نامه: اراده ای که می تواند تغییر کند

اراده انسان آزاد است و این آزادی شامل تغییر تصمیمات نیز می شود. وصیت نامه، سندی است که تا لحظه آخر حیات موصی، می تواند تغییر کند یا ابطال شود. قاعده کلی این است که آخرین وصیت نامه معتبر است.

نحوه ابطال: موصی می تواند وصیت نامه قبلی خود را صراحتاً باطل کند یا با تنظیم یک وصیت نامه جدید که در تعارض با وصیت نامه قبلی باشد، وصیت نامه پیشین را عملاً بی اعتبار سازد. به عنوان مثال، اگر در وصیت نامه اولیه ای، ملکی را به فرد الف وصیت کرده باشید و در وصیت نامه جدید، همان ملک را به فرد ب وصیت کنید، وصیت نامه جدید معتبر خواهد بود و وصیت قبلی در خصوص آن ملک باطل می شود.

روش های تغییر: برای تغییر مفاد وصیت نامه، می توان وصیت نامه جدیدی نوشت که به صراحت به تغییر بخش هایی از وصیت نامه قبلی اشاره کند، یا یک وصیت نامه کاملاً جدید تنظیم شود که جایگزین تمامی وصیت نامه های قبلی گردد. همواره توصیه می شود در صورت تغییر وصیت، به وضوح به ابطال وصایای قبلی اشاره شود تا هیچ ابهامی در خصوص اراده نهایی موصی باقی نماند.

نمونه ای از یک وصیت نامه جامع و کارآمد

برای اینکه درک بهتری از نحوه وصیت نامه نوشتن داشته باشید، یک نمونه وصیت نامه جامع که هر دو نوع تملیکی و عهدی را در بر می گیرد، در اینجا ارائه می شود. این نمونه یک چارچوب کلی است و باید با توجه به شرایط و خواسته های خاص هر فرد تکمیل شود. فراموش نکنید که هر وصیت نامه، داستانی منحصر به فرد از یک زندگی است و باید با دقت و وسواس نگاشته شود.

این نمونه شامل بخش های کلیدی یک وصیت نامه است و فرد می تواند با جایگزین کردن اطلاعات شخصی خود در بخش های مشخص شده، یک پیش نویس اولیه از وصیت نامه خود را تهیه کند. در نظر داشته باشید که این یک نمونه کلی است و برای وصایای پیچیده تر، حتماً از مشاوره حقوقی بهره مند شوید.

قالب کلی یک وصیت نامه

بسمه تعالی
تاریخ: [روز]/[ماه]/[سال] هجری شمسی

اینجانب [نام و نام خانوادگی موصی] فرزند [نام پدر] به شماره ملی [شماره ملی]، صادره از [محل صدور شناسنامه]، متولد سال [سال تولد]، ساکن [آدرس کامل محل سکونت: خیابان، کوچه، پلاک، شهر، استان]، در کمال صحت عقل، با اختیار کامل و رضایت قلبی، بدون هیچ اجبار یا اکراهی، این وصیت نامه را تنظیم و امضا می نمایم.

بخش اول: اقرار و ایمان (اختیاری)
اینجانب اقرار به یگانگی خداوند متعال، نبوت حضرت محمد (ص) و امامت دوازده امام معصوم (ع) و تمامی اصول و فروع دین مبین اسلام دارم و به آنچه خداوند متعال و شرع مقدس فرموده اند، گردن می نهم.

بخش دوم: تعیین وصی و ناظر
1.  وصی خود را جهت اجرای این وصیت نامه و اداره امور پس از فوت، جناب آقای/خانم [نام و نام خانوادگی وصی] فرزند [نام پدر وصی] به شماره ملی [شماره ملی وصی]، ساکن [آدرس کامل وصی]، تعیین می نمایم و از ایشان می خواهم که با رعایت عدالت و مصلحت، تمامی مفاد این وصیت نامه را به بهترین نحو اجرا کنند.
2.  ناظر بر اجرای وصیت را (اختیاری) جناب آقای/خانم [نام و نام خانوادگی ناظر] فرزند [نام پدر ناظر] به شماره ملی [شماره ملی ناظر]، ساکن [آدرس کامل ناظر]، تعیین می نمایم. وظیفه ایشان نظارت بر حسن اجرای وظایف وصی است.

بخش سوم: وصیت تملیکی (بخشش ها)
1.  وصیت می کنم [مثال: یک سوم از مابقی اموال منقول و غیرمنقول خود (پس از کسر دیون و واجبات)] به [نام و نام خانوادگی موصی له/سازمان خیریه مورد نظر] تعلق گیرد.
2.  وصیت می کنم ملک/آپارتمان واقع در پلاک ثبتی [شماره پلاک ثبتی] به آدرس [آدرس دقیق ملک]، پس از فوت اینجانب، به جناب آقای/خانم [نام و نام خانوادگی موصی له] فرزند [نام پدر موصی له] به شماره ملی [شماره ملی موصی له]، منتقل شود.
3.  وصیت می کنم مبلغ [مبلغ دقیق به عدد و حروف] تومان، از حساب بانکی اینجانب به شماره [شماره حساب] در بانک [نام بانک]، پس از فوت به [نام و نام خانوادگی موصی له] تعلق گیرد.

بخش چهارم: وصیت عهدی (تعهدات و مسئولیت ها)
1.  از وصی خود می خواهم که تمامی دیون و بدهی های اینجانب را که شامل [مثال: مهریه همسر (سرکار خانم ...)، مبلغ ... تومان به جناب آقای ... بابت چک شماره ...، و سایر بدهی های موجود در دفترچه حساب و کتاب شخصی اینجانب] می شود، پس از فوت از محل اموال باقی مانده پرداخت نماید.
2.  در خصوص عبادات قضا شده: وصیت می کنم مبلغ [مبلغ دقیق] تومان از اموالم صرف انجام [مثال: نمازهای قضا شده (به مدت ... سال)، روزه های قضا شده (به مدت ... ماه) و کفارات احتمالی] گردد و وصی مسئول انتخاب فردی امین برای انجام این عبادات باشد.
3.  سرپرستی فرزندان: در صورت فوت همسر اینجانب قبل یا همزمان با اینجانب، وصی خود را مسئول سرپرستی و تربیت فرزندان صغیرم، [نام فرزند 1] و [نام فرزند 2]، تا رسیدن به سن بلوغ و رشد قانونی، تعیین می نمایم و از ایشان می خواهم که با توجه به مصلحت فرزندان، امور آن ها را اداره نمایند.
4.  وصیت می کنم مراسم تشییع، تدفین و یادبود اینجانب، طبق آیین و رسوم [مثال: اسلامی/خانوادگی] و در حد متعارف، از محل اموال باقی مانده و تحت نظارت وصی، انجام شود.
5.  وصیت می کنم مبلغ [مبلغ دقیق] تومان از اموالم جهت [مثال: کمک به ایتام/ ساخت مدرسه/ کمک به بیماران نیازمند] به وصایت و انتخاب وصی، صرف گردد.

بخش پنجم: نکات پایانی
1.  آخرین وصیت نامه اینجانب همین سند است و تمامی وصیت نامه های قبلی از درجه اعتبار ساقط می باشند.
2.  از تمامی اقوام، دوستان و آشنایان که حقی بر گردن اینجانب دارند، حلالیت می طلبم.

امضای موصی:
اثر انگشت:

نام و امضای شاهد اول:
نام و امضای شاهد دوم:

(در صورت رسمی بودن وصیت نامه، مشخصات و امضای مأمور دفترخانه نیز درج می شود)

هنگام تکمیل این نمونه، به نکات زیر توجه داشته باشید:
* مشخصات خود و افراد ذینفع را با دقت و به صورت کامل وارد کنید.
* اموالی که وصیت می کنید را به روشنی و با جزئیات دقیق شرح دهید.
* وظایف وصی را به صورت کاملاً واضح و بدون ابهام بیان کنید.
* تاریخ را به صورت دقیق و به خط خودتان (در وصیت نامه خودنوشت) درج کنید.
* پس از تکمیل، حتماً آن را امضا کنید.

نتیجه گیری

نوشتن وصیت نامه، اقدامی سنجیده و مسئولانه است که می تواند آرامشی عمیق را برای فرد و خانواده اش به ارمغان آورد. این سند، فراتر از یک الزام قانونی، پلی است بین خواسته های امروز و تحقق آن ها در فردایی که ما در آن حضور نداریم. با تنظیم یک وصیت نامه معتبر، نه تنها از بروز اختلافات احتمالی میان وراث جلوگیری می شود، بلکه اطمینان حاصل می گردد که اراده و ارزش های شخصی، پس از ما نیز جاری و محترم شمرده خواهند شد. سرمایه گذاری زمان برای تنظیم صحیح وصیت نامه، سرمایه گذاری برای آرامش خاطر آینده است. برای اطمینان کامل از اعتبار و صحت وصیت نامه خود و جلوگیری از هرگونه ابهام یا مشکل حقوقی، مشاوره با یک متخصص حقوقی توصیه می شود. او می تواند شما را در مسیر نگارش سندی محکم و مطابق با قوانین یاری رساند تا میراثی از آرامش و وضوح را برای عزیزانتان به یادگار بگذارید.