گنجینه هایی که هرگز پیدا نشدند

تعداد زیادی از گنجینه های گرانبها در طول اعصار گذشته ناپدید شده اند. این اشیاء تاریخی بیشتر به دلیل سرقت، یا در شرایط خاص دوران جنگ یا بر اثر یک فاجعه و در زمانی که نیروهای نظامی تصمیم گرفتند آن گنجینه ها را به عنوان غنیمت توقیف کنند، ناپدید شده اند. البته پیش آمده که برخی از این گنجینه ها پیدا شده اند، اما بسیاری از آن ها هنوز مفقودند.

به گزارش اورزو، گنجینه های تاریخی گمشده ای وجود دارد که هرگز پیدا نشده اند. تعداد کمی از این آثار به احتمال زیاد نابود شده اند، اما ممکن است برخی از آنها هنوز در امان مانده باشند و روزی بازیابی شوند. «لایوساینس» در گزارشی به معرفی برخی از این گنجینه ها پرداخته است:

گنجینه مسروقه آزتک ها

امپراتوری «آزتک»ها در مکزیک در اوایل قرن شانزدهم میلادی شاهد رونق بود، اما «موکتِزوما»، حکمران قلمرو «آزتک»ها زمانی که «هرنان کورتس» و دیگر فاتحان اسپانیایی در سال 1519 میلادی وارد قلمرو شدند، سقوط کرد. آن ها «موکتِزوما» را حاکم دست نشانده خود کردند، تا اینکه او در سال 1520 میلادی در شرایط نامشخصی درگذشت. «کورتس» و نیروهایش در مواجهه با شورش «آزتک»ها، سعی کردند در 30 ژوین 1520 میلادی با حجم عظیمی از طلای «آزتک»ها، از پایتخت «آزتک»ها یعنی «تنوچتیتلان» فرار کنند. با این حال یکی از کشتی های آنها در کانالی که به «دریاچه تشکوکو» منتهی می شد و اکنون خشکیده است، غرق شد و در نتیجه بسیاری از اسپانیایی ها کشته شدند و بخشی از طلاهای آنها نیز از دست رفت.

آن شب برای اسپانیایی ها به «La Noche Triste» یا «شب غم» معروف شد. اسپانیایی ها چند ماه بعد بازگشتند تا طلاهای از دست رفته را بازیابی کنند، اما آنها تنها بخشی از آن طلاها را پیدا کردند. بخشی از این طلاها اخیراً پیدا شد، هنگامی که یک کارگر ساختمانی یک شمش طلای چندصدساله را در مکزیکوسیتی کشف کرد. با این وجود بحشی زیادی از این گنجینه طلا هنوز مفقود است.

تالار کهربا

«تالار کهربا» در قرن هجدهم میلادی در «کاخ کاترین» واقع در نزدیکی «سن پترزبورگ» ساخته شد. در ساخت این اتاق از موزاییک های طلاکاری شده، آینه ها و کنده کاری ها همراه با لوح هایی که از حدود 450 کیلوگرم کهربا ساخته شده بودند،  استفاده شده بود. اتاق کهربا در سال 1941 میلادی و در طول جنگ جهانی دوم به تسخیر آلمان درآمد و در نتیجه آن، تابلوها و آثار هنری اتاق از آن جدا و به آلمان منتقل شد. پس از آن دیگر اثری از این اشیاء دیده نشد و این امکان وجود دارد که اکنون نابود شده باشند.

تابوت دان منکورع

هرم «منکورع» ـ فرعون مصر باستان ـ کوچکترین هرم از اهرام سه گانه ای است که حدود 4500 سال پیش در «جیزه» ساخته شد. در حوالی 1830 میلادی بود که «هاوارد وایس» (Howard Vyse)  افسر نظامی انگلستانی اهرام جیزه را کاوش کرد.

«وایس» اکتشافات زیادی در جیزه انجام داد که از جمله آنها به یک تابوت سفید مجلل می توان اشاره کرد که در هرم «منکورع» یافت شد. او سعی کرد در سال 1838 میلادی این تابوت را با کشتی تجاری «بیاتریس» به انگلستان بفرستد، اما کشتی در حین سفر غرق شد و تابوت پرزرق و برق را نیز با خود برد. اگر بقایای «بیاتریس» پیدا شود، ممکن است بتوان تابوت باستانی را بازیابی کرد.

تابوت عهد

بر اساس کتاب «تنخ»، «تابوت عهد» صندوقی بود که لوح های حاوی 10 فرمان حکاکی شده در آن نگهداری می شد. این صندوق در معبدی در شهر قدس (اورشلیم) نگهداری می شد که گفته شده توسط سلیمان نبی ساخته شده است. این معبد که گاهی از آن با نام «نخستین معبد» یاد می شود، مقدس ترین مکان روی زمین برای قوم یهود بود، اما زمانی که ارتشی از بابل باستان به رهبری «نبوکدنصر دوم» این منطقه را فتح و شهر را غارت کرد، این معبد در سال 587 قبل از میلاد ویران شد. مشخص نیست چه اتفاقی برای صندوق عهد افتاده و درباره محل آن مدت ها گمانه زنی ها شده است.

شمشیر هانجو ماسامونه

«هانجو ماسامونه» یک شمشیر است که گفته می شود توسط «گورو نیادو ماسامونه» ساخته شده است که در فاصله 1264 تا 1343 میلادی زندگی می کرد و از نظر بسیاری به عنوان بزرگترین شمشیرساز تاریخ ژاپن شناخته می شود.

این شمشیر به افتخار یکی از صاحبان آن، یعنی «هونجو شیگناگا» که پس از نبردی در قرن شانزدهم میلادی آن را به عنوان جایزه دریافت کرد، نامگذاری شده است. شمشیر بعداً در اختیار «توکوگاوا ایه یاسو» (Tokugawa Ieyasu) قرار گرفت که پس از پیروزی در یکسری از جنگ ها در قرن شانزدهم، نخستین شوگون ژاپن شد.

این شمشیر تا پایان جنگ جهانی دوم، یعنی زمانی که در طول اشغال ژاپن توسط آمریکایی ها از بیم استفاده از شمشیر و سایر موارد مشابه علیه آمریکایی ها به مقامات آمریکایی تحویل داده شد، از خانواده «توکوگاوا» خارج شد و دیگر اثری از این شمشیر دیده نشد. این احتمال وجود دارد که سربازان آمریکایی شمشیر را به همراه سایر سلاح های ژاپنی توقیف شده نابود کرده باشند، یا ممکن است شمشیر را به آمریکا منتقل کرده باشند که در این صورت احتمال بازیابی آن وجود دارد.

کتابخانه گمشده تزارهای مسکو

گفته می شود «کتابخانه گمشده تزارهای مسکو» مجموعه عظیمی از متن های یونان باستان و دست نوشته هایی به زبان های مختلف را دربرمی گرفت. حکمرانان «دوک نشین بزرگ مسکو» این کتابخانه را در سال 1518 میلادی ساختند.

ادعاهایی وجود دارد مبنی بر اینکه «ایوان چهارم» معروف به «ایوان مخوف» که در فاصله 1530 میلادی تا 1584 میلادی زندگی می کرد، به نوعی متن های این کتابخانه را مخفی کرد. در طول قرن ها تلاش های زیادی برای یافتن این «کتابخانه مخفی» صورت گرفته است، اما کاوشگران تاکنون دست خالی باقی مانده اند. صرف نظر از بودن یا نبودن این کتابخانه مخفی، تعدادی از متون باستانی نوشته شده به زبان یونانی و سایر زبان ها در آرشیوهای مسکو و سن پترزبورگ باقی مانده است.

جواهرات سلطنتی ایرلند

بر اساس آنچه «وماس اوریوردان» (Tomás O’Riordan)،  مورخ و مدیر پروژه در دانشگاه کالج کورک، در مقاله ای که در سال 2001 در مجله «تاریخ ایرلند» منتشر کرده است، جواهرات سلطنتی ایرلند که در سال 1907 میلادی از «قلعه دوبلین» ربوده شدند، در هیچ مراسم تاجگذاری استفاده نشده و در تاجی نیز به کار نرفته اند. این جواهرات شامل یک «نشان سینت پاتریک» و یک سنجاق با الماس و پنج گردنبند طلا بودند.

در زمان خلق این جواهرات سلطنتی در سال 1783 میلادی، ایرلند تحت کنترل بریتانیا بود. این جواهرات از 394 سنگ برگرفته از جواهرات ملکه شارلوت و «نشان گرمابه» ساخته شده بودند. ملکه شارلوت همسر پادشاه جورج سوم بود. به گفته «اوریوردان» در این جواهرات، روپیه هایی از یک امپراتور مغول و احتمالاً سنگ های قیمتی ارایه شده توسط سلطان ترکیه نیز وجود داشت.

این جواهرات سلطنتی در یک کتابخانه نگهداری می شدند و امنیت ضعیف در نگهداری به سرقت این جواهرات منجر شد. هنوز مشخص نیست چه کسی جواهرات را دزدیده و چه اتفاقی برای آنها افتاده است.

اشعار گمشده سافو

«سافو»، شاعر یونانی که در قرن هفتم قبل از میلاد زندگی می کرد، به نوعی «شکسپیر» روزگار خود بود. این زن از احترام زیادی در بین یونانیان باستان برخوردار بود و به عنوان یکی از برترین شاعران شناخته می شد. متاسفانه شعرهای کمی از او تاکنون باقی مانده است.

با این حال، در سال 2014 میلادی بخش هایی از دو شعر از «سافو» که پیش تر کشف نشده بود، توسط «درک آبنیک»، یک متخصص در دانشگاه آکسفورد آشکار شد. «سافو» در یکی از این شعرها در مورد برادرانش صحبت می کند و در شعری دیگر از عشق نافرجام می گوید.

با این حال منشاء این دو شعر آشکار نشد و در حال حاضر مشخص نیست که این اشعار دقیقاً از کجا آمده اند.

گنجینه اسقف متوفی

در سال 1357 میلادی یک کشتی به نام «سایو ویسنته» (São Vicente) از لیسبون در پرتغال به سمت «اوینیون» در فرانسه حرکت کرد و گنجینه هایی را حمل می کرد که به اسقف لیسبون به نام «Thibaud de Castillon» که به تازگی درگذشته بود، تعلق داشت. این گنجینه شامل طلا، نقره، انگشتر، جواهرات، بشقاب های نفیس و حتی محراب های قابل حمل بود. در حالی که کشتی «سایو ویسنته» در نزدیکی اسپانیای امروزی در حال حرکت بود، مورد حمله دو کشتی دزدان دریایی به شدت مسلح قرار گرفت که خدمۀ آنها، گنج این کشتی را تصرف کردند.

اعضای یکی از آن دو کشتی دزدان دریایی بعد از توقف، دستگیر شدند. با این حال به نظر می رسد دیگر کشتی دزدان دریایی فرار کرده باشد و سرنوشت خدمه کشتی و گنجینه مسروقه مشخص نیست.

قضات عادل

نقاشی «قضات عادل» بخشی از «محراب خنت» و یک اثر هنری قرن پانزدهم میلادی است که توسط «هوبرت» و «یان ون آیک» در کلیسای جامع سنت باوو در خنت واقع در بلژیک خلق شد. این نقاشی چندین سوارکار را به تصویر می کشد که هویت آنها نامشخص است.

این نقاشی در سال 1934 میلادی ربوده شد و از آن زمان تاکنون هرگز پیدا نشد. بر اساس گزارشی که در سال 2013 در «گاردین» منتشر شده است، در گذر زمان سرنخ های جدیدی درباره این سرقت کشف شده است و پرونده سرقت این نقاشی که اکنون بیش از 2000 صفحه است همچنان باز باقی مانده است.

پایان خبر اورزو