ژاپنی ها برای ساخت آسانسور فضایی دست به کار شدند/ تا 2050 به فضا شلیک شوید!

به گزارش خبرگزاری اورزو، دانشمندان تخمین زدند که به جای شش تا هشت ماه زمان برای رسیدن به مریخ، این آسانسور فضایی می تواند ما را در سه تا چهار ماه یا حتی در 40 روز به فضا برساند. مفهوم آسانسورهای فضایی جدید نیست، اما مهندسی چنین سازه ای کار ساده ای نخواهد بود و بسیاری از مسایل دیگر به جز فناوری مانعی بر سر راه هستند.

به همین دلیل است که جاه طلبی برای ساختن آن بسیار جدید است. شرکت ژاپنی Obayashi Corporation فکر می کند که این تخصص را دارد.

ژاپن قصد دارد تا سال 2050 یک آسانسور فضایی بسازد

شرکت Obayashi که به دلیل ساخت بلندترین برج جهان، Tokyo Skytree شناخته می شود، در سال 2012 اعلام کرد که با آسانسور فضایی خود به ارتفاعات بلندتری خواهد رسید. در گزارشی در همان سال، این شرکت اعلام کرد که ساخت این پروژه 100 میلیارد دلاری را تا سال 2025 آغاز خواهد کرد و می تواند تا سال 2050 عملیات خود را به اتمام برساند.

اوجی ایشیکاوا، که این گزارش را نوشت به Business Insider گفت:« این شرکت احتمالاً ساخت و ساز را در سال آینده آغاز نخواهد کرد، اما در حال حاضر “درگیر تحقیق و توسعه، طراحی، ایجاد مشارکت و تبلیغ است.”

برخی حتی در امکان چنین ساختاری تردید دارند. کریستین جانسون، که سال گذشته گزارشی درباره آسانسورهای فضایی در مجله معتبر Science Policy & Governance منتشر کرد، گفت: «این یک ایده عجیب است. با این حال، برخی از افراد دانشمندان واقعی هستند که واقعاً با این موضوع موافق هستند و واقعاً می خواهند آن را محقق کنند.”

مسیری ارزان تر به فضا

پرتاب انسان و اشیا به فضا با موشک بسیار گران است. به عنوان مثال، ناسا تخمین زده است که چهار ماموریت ماه آرتمیس برای هر پرتاب 4.1 میلیارد دلار هزینه دارد.

دلیل آن چیزی به نام معادله موشک است. برای رسیدن به فضا سوخت زیادی لازم است، اما سوخت سنگین است که باعث افزایش سوخت مورد نیاز شما می شود. جانسون گفت: “بنابراین شما نوع چرخه معیوب را در آنجا می بینید.”

با یک آسانسور فضایی، به موشک یا سوخت نیاز ندارید.

بر اساس برخی طراحی ها، آسانسورهای فضایی محموله ها را با وسایل نقلیه الکترومغناطیسی به نام کوهنورد به مدار می فرستند. این کوهنوردان می توانند از راه دور، مانند انرژی خورشیدی یا مایکروویو، تغذیه شوند و نیاز به سوخت داخل هواپیما را از بین ببرند.

ایشیکاوا در گزارش خود برای شرکت Obayashi نوشت که این نوع آسانسور فضایی می تواند به کاهش هزینه جابجایی کالا به فضا به 57 دلار در هر پوند کمک کند. برآوردهای دیگر برای آسانسورهای فضایی به طور کلی قیمت 227 دلار در هر پوند را نشان می دهد.

حتی فالکون 9 اسپیس ایکس که با قیمتی در حدود 1227 دلار به ازای هر پوند یکی از ارزان ترین راکت های پرتاب است، هنوز حدود 5 برابر گران تر از برآورد هزینه بالاتر برای آسانسورهای فضایی است.

علاوه بر هزینه، مزایای دیگری نیز وجود دارد.

جانسون گفت که خطر انفجار موشک وجود ندارد و کوهنوردان ممکن است وسایل نقلیه آلایندگی صفر باشند. با سرعت نسبتاً آرام 199 کیلومتر در ساعت، کوهنوردان شرکت Obayashi کندتر از موشک هایی با ارتعاشات کمتر حرکت می کنند که برای تجهیزات حساس خوب است.

فولاد روی زمین کافی نیست

روی زمین به اندازه کافی فولاد برای ساخت آسانسور فضایی وجود ندارد. در حال حاضر، یکی از بزرگترین موانع برای ساخت آسانسور فضایی این است که اتصال یا لوله از چه چیزی ساخته شود.

اگر لوله از مواد معمولی مانند فولاد ساخته شده باشد، برای مقاومت در برابر کشش فوق العاده ای که تحت آن قرار می گیرد، باید بسیار ضخیم باشد. با این حال، جانسون گفت: “اگر سعی کنید آن را از فولاد بسازید، به فولاد بیشتری از آنچه روی زمین وجود دارد نیاز خواهید داشت.”

گزارش ایشیکاوا پیشنهاد می کند که شرکت Obayashi ممکن است از نانولوله های کربنی استفاده کند. نانولوله یک لایه غلاف شده از گرافیت است، ماده ای که در مدادها استفاده می شود.

جانسون گفت: این آسانسور بسیار سبک تر است و در مقایسه با فولاد احتمال شکستگی آن در اثر کشش کمتر است، بنابراین آسانسور فضایی می تواند بسیار کوچک تر باشد. اما یک گرفتاری وجود دارد.

منبع: sciencealert

227227